theme wordpress
علمی

سندروم ارضای فوری چیست؟ شتابزدگی یا سرعت؟

سندروم ارضای فوری چیست؟ 

ما از نسل مایکرو ویو هستیم و نسل‎های قبلی ما از نسل بار گذاشتن آبگوشت! بگذارید بیشتر توضیح دهم… برای درست کردن یک غذای سنتی مانند آبگوشت از روز قبل برخی مواد را خیس می‎دادند….. دو سه بار آبش را هم عوض می‎کردند و سپس از صبح یا شب قبل غذا را بار می‎گذاشتند تا به خوبی پخته شود و سپس سفره‎ای انداخته می‎شد، با هم و سر فرصت آرام آرام غذا خورده می‎شد.

الان یک غذای آماده یا نیمه آماده را می‎گذاریم در مایکرو ویو و سه دقیقه بعد، عذای ما حاضر است!

نسل ما به‌دنبال نتیجه‌گیری سریع است درصورتی که نسل‎های قبلی ما در روابط عاطفی، سالها نامه‎نگاری و هدیه و رفت و برگشت را پشت سر می‌‌گذاشتند تا دل معشوقی را نرم کنند (چه فرهادها مرده در کوه‎ها!!!).

سندرم ارضای فوری چیست

جنبش زندگی آهسته

می‎خواهیم کمتر از یک هفته کار به نتیجه برسد و در غیر این صورت دست از کار می‎کشیم کات! لاغری در ۱۰ روز و یادگیری زبان فرانسه در ۳ روز و افزایش قد در ۱ ماه… همه چیز مایکرو ویوی شده است!!

این نگرش زندگی ما را تخریب کرده است. به همین خاطر جنبشی در دنیا به راه افتاده است به نام «زندگی آهسته»

این جنبش از کجا شروع شد؟

۱۹۸۶، در مشهورترین میدان شهر رُم، رستوران جدیدی افتتاح شد. هجوم فست‌فود آمریکایی به قلب شهر رُم حساسیت‌هایی ایجاد کرده بود.

یکی از معترضان یک ژورنالیست ایتالیایی، جنبشی را آغاز کرد به نام غذای آهسته. او بر محصولات محلی، آرامش در پختن و آرامش در خوردن

و بیش از همه بر لذت بردن از مزۀ اصیل ایتالیایی تأکید می‌کرد.

شتاب زدگی یا سریع بودن؟!

نسل ماکرو ویوی

این حرکت از غذا آغاز شد. اما هیچکس فکرش را نمی‎کرد که این قدر توسعه پیدا کند. غذای آهسته با استقبال گسترده‌ای همراه شد و جالب است بدانید اکنون حدود بیست شاخه از آن در کشورهای مختلف ایجاد شده مثل مدیریت آهسته، تفکر آهسته، آموزش آهسته، علم آهسته، سفر آهسته، گردشگری آهسته، شهر آهسته، طراحی آهسته و خواندن آهسته یا کندخوانی.

نهضت آهستگی مخالف سرعت و مدرنیته و بازگشت به گذشته نیست بلکه مخالف شتاب زدگی است. سرعت تضادی با طمانینه ندارد. آنچه ایراد دارد شتاب زدگی است. هر گونه شتاب زدگی باعث می شود که عمق کم شود: لذت عمیق از رابطه، فهم عمیق از یک کتاب، درک عمیق از منطقه‎ای که برای گردشگری انتخاب کرده‎ایم. ما امروزه با لذت های سطحی، فهم سطحی و درک سطحی و تصمیمات سطحی روبرو هستیم.

تحلیل و تجویز راهبردی

مهم ترین ریشه زندگی شتاب زده، رویکرد ویندوزی – مایکرو ویوی است.

یعنی چه؟!

یعنی چند کار را همزمان و با شتاب‎زدگی انجام می‎دهیم. قبل از ویندوز از کامپیوترها فقط یک کار را انتظار داشتیم. اما وقتی ویندوز آمد چند کار را همزمان با آن به انجام میرسانیم.

پنجره را با هم باز می‎کنیم و همه را هم همزمان اجرا می‎کنیم و انتظار داریم که همه را سریع به جمع بندی برسانیم. ترکیبی از چندکارگی.

ویندوزی و شتابزدگی (جستجوی ارضای فوری)

در زندگی جدید یکی از بزرگترین مشکلات این است که طمانینه از همه ما گرفته شده، یعنی ما چند کار را در آنِ واحد انجام می‌دهیم. به عنوان مثال:

دارید صبحانه می‌خورید ساعت مچیتان را می‌بندید تلویزیون هم روشن است. موبایلتان را هم چک می‎کنید. با همسرتان هم صحبت می‎کنید و لیست خرید روزانه‎تان را هم تکمیل می کنید.

برای رهایی از زندگی شتابزده، مدیریت شتابزده، غذای شتابزده چاره‎ای نداریم جز:

«مثلث تمرکز، عمق و تامل»

شتابزدگی یا سرعت در انجام کارها

از این شاخه به آن شاخه پریدن چه در امور روزانه و چه در مدیریت یک سازمان یا کشور، باعث می‎شود که تمرکز رخ ندهد. زمانی که به هر دلیلی یک کار متوقف می شود و به کار دیگری می‎پردازیم. آهنگ آن کار را از دست می‎دهیم و مسیر انجام کار را گم می‎کنیم و وقتی دوباره سراغ آن می‎رویم، زمان و انرژی باید بگذاریم برای دستیابی به آهنگ قبلی.

بیشترین انرژی ما در رفت و برگشت بین کارهای مختلف صرف می‎کنیم. این رفت و برگشت‎ها و قطع شدن‎ها در مقایسه با زمانی که از ابتدا تا انتها روی یک کار متمرکز هستیم، زمان انجام آن کار را تا ۵ برابر بیشتر می‎کند. به بیان ساده، تک کاری می‎تواند زمان لازم را برای انجام کارهای مهم تا ۸۰ درصد کاهش داده و کیفیت و عمق کار را به شدت افزایش دهد.

پس به زبان ساده:

تمرکز: به جای چندکار در آن واحد، روی یک کار متمرکز شویم.

عمق: عمیق به یک کار بپردازیم. توجه کامل به آن تخصیص دهیم و نگذاریم چیزهای دیگر به آن هجوم بیاورند (مثال: وقتی با همسرمان صحبت می کنیم موبایل مان را کنار بگذاریم).

تامل: حرص و ولع این که یک کار را به هر نحوی که شده به اتمام ببریم در خود کنترل کنیم و تا زمانی که لازم است به کار فعلی ادامه بدهیم و کار جدید را شروع نکنیم.

منبع پژوهش های دکترلشکربلوکی

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

‫۳ نظرها

  1. متاسفانه همه درگیر این مساله هستیم.
    امیدوارم راه کارهای بیشتری برای این مقوله پیدا کنیم.
    مقاله خیلی عالی بود.
    ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بستن
بستن